|
امام علی علیه السلام می‌فرمایند:
روزى رسول خدا –که درود و سلام خداوند برو و خاندان پاکش باد- سراغ مردى از اصحاب را گرفت و پرسید: فلانى در چه حال است؟
گفتند: مدتى است رنجور و بیچاره شده، و چونان مرغ بال و پر شکسته، زار و پریشان گشته [و زندگانى به سختى مى‌گذراند].
حضرت [به حال او ترحم کرد و] برخاست و به قصد عیادت او روانه منزل وى شد .
[مرد بیمار و گرفتار، واقعاً رنجور و مبتلا گشته بود و پیامبر خدا به فراست دریافت که بیمارى و ابتلاى او مستند به یک امر عادى نیست، این بود که] از وى پرسید:
آیا در حق خود نفرینی کرده‌اى؟
بیمار [فکرى کرد و] گفت: بله، همین طور است، من در مقام دعا گفته بودم :
«پروردگارا اگر بناست در جهان آخرت مرا به خاطر ارتکاب گناهانم کیفر دهى، از تو مى خواهم که در کیفر من تعجیل فرمایى و آن را در همین جهان قرار دهى ....».
رسول خدا –صلی الله علیه و آله و سلم- فرمود: اى مرد! چرا در حق خود چنین دعایى کردى ؟! مگر چه مى‌شد از پروردگار [کریم] هم سعادت دنیا و هم سعادت و نیکبختى سراى دیگر را خواستار مى‌شدى و در نیایش خود این آیه را مى‌خواندى :
«ربنا آتنا فى الدنیا حسنه و فى الاخره حسنه و قنا عذاب النار»
مرد مبتلا دعا را خواند و صحیح و سالم گشت و با سلامتى بازیافته همراه ما از منزل جدا شد.
+کورش زارعی بهجانی سه شنبه 86 مرداد 30 10:6 صبح پیام
تو تنها اتفاقیست که نیفتاده‌ست ()
|
:جستجو